Op donderdagavond 2 juni 1997, vandaag precies 20 jaar geleden, gaf ik mijn eerste presentatie over de driehoek. Niemand kon bedenken wat er daarna allemaal zou volgen. Ikzelf ook niet. Ik wist niet eens dat ik over de driehoek sprak. Mijn speech ging over het thema loslaten en ik gebruikte de driehoek slechts als illustratie om duidelijk te maken dat loslaten een woordpaar vormt met losmaken en dat er in de zorg altijd tegelijk een tweede woordpaar meedeed: overgeven en overnemen. Pas jaren later zou ik het thema loslaten inruilen voor Samenwerken in de Driehoek, de ondertitel van mijn boeken over de driehoek.
Op dit moment ben ik hard op weg met het vierde boek. Dat zal over loslaten in de driehoek gaan. Ik begin het boek met de speech die ik die eerste keer gegeven heb en aansluitend vertel ik het verhaal zoals ik dat de laatste jaren doe. In een volgend hoofdstuk vertel ik wat loslaten voor mij persoonlijk betekent terwijl ik in het daarop volgende hoofdstuk een groot aantal auteurs aan het woord laat. Aan het laatste hoofdstuk werk ik op dit moment. Daarin pas ik het thema loslaten op onszelf als professionals toe. Spannend, omdat zorgen-voor en loslaten lang niet altijd gemakkelijk samen gaan.
Zoals altijd zal ook nu casuïstiek een belangrijke plek krijgen. Mocht je nog iets willen aandragen, zul je haast moeten maken. Ik hoop dat het gaat lukken om het boek net na de zomer uit te geven.