Sinds enige jaren bieden we driehoeksconsultaties vanuit Drienamiek. Deze interventie bevindt zich feitelijk tussen de Basistraining Driehoekskunde enerzijds en een Driehoekstraject anderzijds. Regelmatig ontvingen we aanmeldingen waarin men ons verzocht om inhoudelijk mee te denken in ingewikkelde casuïstiek. Vaak in situaties waarin een training (op dat moment) niet haalbaar was en een Driehoekstraject een te zwaar middel (wat de focus onnodig zou vergroten). Zo werd de vorm Driehoeksconsultatie geboren: een interventie waarin wij meedenken met zorgprofessionals inzake casuïstiek. De focus daarin is altijd dezelfde: wat is óns aandeel in de totstandkoming van deze situatie enerzijds, en wat zijn ónze mogelijkheden in het verbeteren van deze situatie anderzijds. Hoewel familie (en/of cliënten) meestal ook zo hun aandeel hebben, krijgt dat tijdens consultaties weinig aandacht. De reden daarvoor is simpel: zij zitten niet aan tafel, zorgprofessionals wél. En dus richten we ons op hen. Het sluit tevens naadloos aan op het principe van de volgorde, dat leert dat zorgprofessionals altijd als eerste aan zet zijn.
De opzet van een Driehoeksconsultatie verschilt per situatie. Vaak start het met een sessie (á 2u) met de betrokken kernprofessionals (zoals PBer, leidinggevende en gedragsdeskundige). Soms biedt één sessie voldoende perspectief om zelf weer verder te kunnen. In andere gevallen is een vervolgsessie wenselijk of een verbreding van de deelnemers. Zo mondt een consultatie nogal eens uit in een teamtraject, waarin er met het team als geheel wordt gereflecteerd op (en geoefend met) wat er van hen gevraagd wordt om het goede te doen in desbetreffende driehoek.
Verslaglegging is een belangrijk onderdeel binnen deze interventie. Zorgprofessionals moeten de gelegenheid hebben om het besprokene nog eens rustig na te lezen en daarop te reflecteren. Ook creëert dit een doorgaande interventie; het kan er op een later moment altijd nog weer eens worden bij gepakt en wederom van waarde zijn.